Η βιωσιμότητα και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των κοινοτικών αερομεταφορέων στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οι κοινοτικοί αερομεταφορείς είναι αεροπορικές εταιρίες, οι οποίες δραστηριοποιούνται εντός της της ελεύθερης και ενιαίας κοινοτικής αγοράς των αερομεταφορών, χωρίς ωστόσο τούτο να σημαίνει ότι τα δρομολόγια που εκτελούν, περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, τα οικονομικά συμφέροντά των κοινοτικών αερομεταφορέων επικεντρώνονται στην αύξηση της κερδοφορίας (έσοδα), αλλά και της ανταγωνιστικότητας τους τόσο μεταξύ των όσο και ως προς τους αερομεταφορείς εκείνους που εδρεύουν σε τρίτες χώρες εκτός της Ε.Ε..

Το «Μεταφορικό Ισοδύναμο» στις Κοινοτικές Αερομεταφορές

Το «μεταφορικό ισοδύναμο» έχει ήδη αναπτύξει την δυναμική του στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται πρωτίστως στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, με επίκεντρο μάλιστα τον τομέα εκείνο των ακτοπλοϊκών επιβατικών μεταφορών. Στις μέρες μας δεδομένης και της ιδιαίτερα τεταμένης οικονομικής κρίσης που επικρατεί και έχει πλήξει συθέμελα την ελληνική οικονομία και κοινωνία, είναι εξίσου επιβεβλημένη και αναγκαία, στα πλαίσια του ενωσιακού (κοινοτικού) δικαίου, η θέσπιση ενιαίων νομοθετικών ρυθμιστικών μέτρων, με τα οποία το «μεταφορικό ισοδύναμο» θα εφαρμοσθεί ανάλογα και στον τομέα των κοινοτικών αερομεταφορών.

Ιστορική ανασκόπηση στις πηγές του Διεθνούς Αεροπορικού Δικαίου. Οι πρώτες Διεθνείς Συνδιασκέψεις για την λήψη μέτρων ρύθμισης του εναέριου ατμοσφαιρικού χώρου. Μέρος Β΄.

Η εφεύρεση του πρώτου αεροπλάνου ή αεροσκάφους και κατ’ επέκταση η κατασκευή ενός νέου μέσου μεταφοράς, σε συνδυασμό με την ραγδαία ανάπτυξη της αεροναυπηγικής και ευρύτερα του τομέα της διεθνούς αεροπλοϊας - αεροπορίας, προκάλεσε με τον καιρό διάφορα τεχνικά και κυρίως νομικά προβλήματα, τα οποία έχρηζαν άμεσης επιλύσεως και τα οποία οδήγησαν στη σύγκληση διαφόρων Διεθνών Αεροπορικών Συνεδρίων, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των εκπροσώπων Κρατών για την εξεύρεση κοινής λύσης ως προς την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών.

Επιστημονική προσέγγιση στις πηγές του Διεθνούς Αεροπορικού Δικαίου. Η διάκριση σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Διεθνές Αεροπορικό Δίκαιο. Μέρος Α΄.

Το Διεθνές Αεροπορικό Δίκαιο συνιστά ένα νέο μόρφωμα κανόνων δικαίου που ρυθμίζει τις διεθνείς μεταφορές, εκείνες που εκτελούνται με την χρήση του αεροπλάνου ή αεροσκάφους, και εντάσσεται στα ευρύτερα πλαίσια του Διεθνούς Μεταφορικού Δικαίου, καθώς επίσης και στα πλαίσια τόσο του Εμπορικού Δικαίου όσο και του Δικαίου των Διεθνών Συναλλαγών (Droit International Aérien, International Transport Law, International Aviation Law).

Η ίδρυση και δραστηριότητα Περιφερειακών Ευρωπαϊκών Οργανισμών για την ρύθμιση της ασφάλειας των κοινοτικών αερομεταφορών.

Με την Σύμβαση των Βρυξελλών που υπεγράφη το έτος 1960, ιδρύθηκε στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η Ευρωπαϊκή Οργάνωση για την Ασφάλεια της Εναερίου Κυκλοφορίας, για την οποία γίνεται η χρήση του όρου «EUROCONTROL».

Εννοιολογική προσέγγιση στην «διεθνή» αεροπορική μεταφορά επιβατών, αποσκευών και εμπορευμάτων

Η αεροπορική μεταφορά προσδιορίζεται στη μεταφορά εκείνη των επιβατών και των αποσκευών τους, καθώς και σε εκείνη των εμπορευμάτων (αεροπορικό φορτίο / air cargo), η οποία εκτελείται με αεροσκάφος, έναντι καταβολής συμφωνημένης αμοιβής, άλλως ορισμένου χρηματικού αντιτίμου που καταβάλλεται στον αερομεταφορέα προς εκτέλεση της συμφωνημένης αερομεταφοράς. Το σύνολο των διεθνών αερομεταφορών ρυθμίζεται από την Διεθνή Σύμβαση του Μόντρεαλ (1999) και το Σύστημα Κανόνων της Βαρσοβίας (1929), ενώ στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ενωσιακού Δικαίου, οι κοινοτικές αερομεταφορές επιβατών και αποσκευών ρυθμίζονται από την ΔΣ του Μόντρεαλ (1999) και από ένα υποσύνολο ευρωπαϊκών κανονισμών (βλ. σχετικά ΚανΕK 261/2004 περί δικαιωμάτων επιβατών κλπ). Αναφορικά με την κοινοτική αερομεταφορά εμπορευμάτων, εκείνη εξακολουθεί να ρυθμίζεται από το εθνικό δίκαιο των κρατών - μελών της ΕΕ (στην Ελλάδα βλ. σχετικά Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου).

Η νομική φύση της «έγχαρτης» Αεροπορικής Φορτωτικής (AWB) στη διεθνή εναέρια μεταφορά εμπορευμάτων κατά τη Σύμβαση του Μόντρεαλ (1999)

  

Με τους κανόνες της Συμβάσεως του Μόντρεαλ (1999), όπως εκείνοι αποτυπώνονται στις διατάξεις αρθ. 4 επ., η αεροπορική φορτωτική αποτελεί τον κυριότερο έγγραφο τίτλο μεταφοράς στην διεθνή εναέρια μεταφορά των εμπορευμάτων και ευρύτερα του αεροπορικού φορτίου (cargo).